Sweets November

 Dito sa Pilipinas ang buwan ng Nobyembre ay kinatatakutan. Ngunit sa ibang bansa ang buwang ito ang itinuturing na most romantic month lalo na sa lugar kung saan may fall o autumn season.

Shades of Autumn

 At dahil wala namang autumn dito sa Pinas. Daanin na lang natin ang pagiging romantiko ng mga Pinoy sa isang bagay na hilig nating gawin. Ang kumain. Ang kumain ng matatamis. Pinaaalalahanan na maghanda ng maraming tubig bago tuluyang basahin ang blogpost na ito.


Sonnet Cakes

Catch a passing flock of words


Put them in a pan


To make a happy sonnet


For your favorite man


Add a pinch of rhythm


A spoonful of rhyme


Pop them in the oven


And wait for some time


Check if they are burning


Consult with your muse


About variety of flavors,


In structure, different views


Jolly sonnet cakes for tea


Some for you


And some for me




And here is the best way to end this sweet journey

A cup full of smile

Pasintabi kay
Irene CS Clarkhogg
para sa tulang Sonnet Cakes

Thanks for the lovely poem



Grey Matter Droplets: Mga Ganap ng Setyembre

 Kung gaano kadami ang ganap,doon naman ako inatake ng katamarang magsulat. At sisihin na din ang pag-block sa google mail sa opisina. Kung kaya't hindi rin makapag-blog kung may bakanteng oras.

****

 Muling namayagpag ang Pilipinas sa larangan ng pagandahan noong nakaraang buwan ng mapasama muli sa Top5 ang ating kandidata sa Miss Universe. Hindi man nito nakamit ang mailap pa ring korona hindi na rin masama ang 3rd Runner-up at hindi nya binigo ang kanyang mga taga-hanga sa kanyang tsunami performance.

 Kapag may ganitong 'pageant' lagi kong naalala ang karanasan ko noong sumasali ako sa ganitong timpalak noong elementary at high school. Lilinawin lang po, sa Mister category ako kasali at hindi sa Miss. Sayang nga lang at hindi pa uso noon ang digital camera kung kaya't walang naitabing larawan. Ang certificate at sash na lamang ang naiwang ala-ala.


Elementary nang isinila ako ng teacher ko sa MSEP sa Search for Mr. Y-Associates ng YWCA.



High School naman ng biglaang ako ang isinalang  sa  Search  for Mr. Valentine ng YMCA .
****

 Pangalawang beses ko noong isang buwan na magpunta ng Wensha,isang kilala spa and wellness center. Kasama ang aking mga beschums. Sa may Roxas,Boulevard kami nagpupunta bilang ito ang malapit sa aming lugar.

 Maituturing na lugar 'awrahan' ang wensha. Sa dami ko na nabasa at narinig na kwento tungkol sa kanilang karanasan sa pagpunta sa lugar na ito, aba ngayon may kwento na din ako. Nakakahiya pa nga noong una dahil hindi naman kagandahan ang katawan ko para ibuyangyang. Keber na!

 Nagsimula sa isang middle 30's na guy na kung ibabatay ko ang description sa napapanood ko sa porn eh isa siyang teddy bear ganyan. Tamang tanong siya,tamang sagot din naman ako. Hanggang sa unti-unti nang gumagapang ang mga daliri nya sa tuwalyang nakatapis sa akin. Hanggang sa nitong nakaraan buwan nga lamang isang twink naman. Less talk,actually no talk nga ang bagets pero more show!Nakatingin siya sa akin habang nakaturo din sa akin ang kanyang maselang bahagi.

 Ang mga  ito ay naganap sa sauna room. At hanggang sa 'awrahan' lang nauwi ang lahat. Marahil kasama ko kasi at bes ko at hindi ko sila maaring iwan,try ko next time na ako lang mag-isa. Tignan natin kung lalabas din akong mag-isa.

****

 Napadalas ang panunuod ko ng pelikula sa sinehan noong nakaraang buwan. Madalas kasi na hinahantay ko ang paglabas ng pelikula sa dvd. Malaking tulong ang ginawang raid sa tindahan ng piratang dvd sa Quiapo at nasabi kong tinagkilik ko ang pelikulang Pilipino. Mula sa Zombadings, My Neighbors Wife at No Other Woman na sa malaking telon ko napanood.

 Ano kaya kung isang sumpa ang kabadingan,nanaisin mo bang kumawala sa sumpang ito?Kapag sinabi ko kaya sa tatay ko na bakla ako,nanaisin kaya niyang siya na lamang ang maging bakla at hindi ako?Iyan ang mga sumagi sa isip ko ng mapanood ko ang Zombadings. Nagulumihan naman ang isip ko sa ending ng My Neighbors Wife,maganda ang materyal hindi nga lang ganoon katindi ang execution sa kabuuan ng film. Nakakaantig yan ang masasabi ko sa No Other Woman. Pero para sa akin, nananatiling una sa listahan ko si Popoy at Basha.


Aplaya


  

 Ito ay ang lupang tinubuan ng ama ng aking tatay. Musmos pa lamang ako sa lugar na ito na ako pinagbabakasyon ng aking mga magulang. Matatagpuan ito sa timog na bahagi ng Luzon. Lugar kung saan matatagpuan ang kapeng barako at balisong. Ang Batangas. Ang lugar ng aking lolo ay munisipyo ng Lemery.


 Sa maliit na bayang ito sinulit ng aking kamusmusan ang maglaro. Umakyat sa puno, kumain ng lupa at dahon, makipagtakbuhan sa palayan,makipag-usap sa mga bituin na bibihirang masilayan ang ganoong karami nilang bilang sa lungsod at ang magtampisaw sa aplaya (turing ng aking lola sa dagat).


 Sa pagdaan ng panahon ang lugar na ito pa rin ay aking binabalikan. Pumanaw na ang aking mga ninuno kung kaya't mga tiyo at tiya ko na lamang at mga pinsan ang siyang naninirahan at nangangalaga sa tahanang naiwan ng aking lolo at lola.


 Ang mga kalaro ko noon ay mga magulang na ngayon. Ang kanilang mga anak na ang naghahabulan sa lupang minsa'y dinumihan at sinugatan ang aming mga paa. Sila ana din ang umaakyat sa puno na noo'y kinapitan ng mumunti naming mga kamay at braso. Panahon nga naman tila kailan lang.


 Isa sa binabalik-balikan ko ay ang aplaya (dagat) . Kilala ang Lemery sa beach resort na naglipana dito. Hindi man ito kasing ganda ng ibang resorts dinadagsa ito dahil sa abot kaya ito sa bulsa at hindi kalayuan sa lungsod.


 Dito ako ngayon madalas pumunta kapag umuuwi ako sa Batangas. Minsan na ring may nakasama ako sa paglalakad sa may dalampasigan. Subalit sa hindi inaasahang pagkakataon tinangay sila ng alon. At ngayon ay tanging alaala na lamang sila ng lumipas. Musika sa aking pandinig ang hampas ng alon. Ang  tubig alat ay nagsisilbing pamatid uhaw sa tuyot na balat. At ang sikat ng araw ang nagbibigay init sa malamig na katawang lupa.









Dahil sa off season at kaunti ang tao pasok sa banga ang mag reflect.I took these photos December 2010 Christmas Vacation. Salamat at nagpakita ang haring araw sa anyo nitong takipsilim. 

Bakas sa mga buhangin ang mga ala-ala
Binabalik ng alon ang mga gunita
Sa bawat pagsikat at paglubog ng araw
Nagpapaalalang may mananatiling pag-asa
Sa lawak ng karagatan hindi ka mag-iisa
Maglalayag ang bangka na mayroon kang kasama




Hudyat



Malamig
ang simoy 
ng hangin



Kay saya 
ng bawat
damdamin

Ang tibok 
ng puso
sa dibdib



Para bang hulog ng langit

Ang Malayang Taludturan ng Dalawang Kaliwang Paa

 Ngayon ko lamang napansin na halos karamihan sa post ko sa buwang ito ay mga tula. Bakit nga naman hindi, isang pagkilala at pagpupugay na rin ito sa ating wika. Na sana ay hindi lamang isang beses sa isang taon kinikilala o pinapahalagahan.

 Ang tula kung bibigkasin lalo pa't kung bukal sa puso at malaya ang imahinasyon ay tunay na naiibang karanasan. Paano kung lalapatan musika ang mga taludtod sa tula at sasaliwan ng sayaw. Ito ang ipinamalas ng pelikulang Ang Sayaw ng Dalawang Kaliwang Paa. Narito ang ilan sa mga tulang ginamit sa pelikula na mula sa mga haligi ng Literaturang Pilipino.




Ang Sabi Ko Sa Iyo
ni Benilda Santos

Bumaling ang dagta sa hiniwang kaymito

Namuo sa talim ng kutsilyo ang ilang patak

Diyan ako naiwan mahal, at hindi sa laman



Litanya
ni Merlinda Bobis

Huwag mo akong iwan
Tulad ng pag-iwan ng anghel sa kanyang pakpak
Nalimutan sa bus na gumarahe sa gabing walang buwan

Huwag mo akong iwan
Tulad ng pag-iwan ng buwan sa kanyang mata
Nahulog sa sapang nananaginip ng dilim na walang pintuan

Huwag mo akong iwan
Tulad ng pag-iwan ng hangin sa kanyang dila
Nauhawa sa kahihiyaw ng 'huwag mo akong iwan'



Paglisan
ni Joi Barrios

Sinasalat ko ang bawat bahagi 
ng aking katawan
Walang labis walang kulang

Sinasalat ko ang bawat bahagi 
ng aking katawan
Nunal sa balikat
Hungkag na tiyan
May tadyang ka bang hinugot 
Nang lumisan?

Sinasalat ko ang bawat bahagi
ng aking katawan
Sa kaloob-looban
sa kasuluk-sulukan
Nais kong mabatid 
ang lahat ng iyong
Tinangay at iniwan
Nais kong malaman
Kung buong-buo pa rin ako
sa iyong paglisan.

Hindi Bagyo ang Dahilan ng Ulan


Hindi bagyo ang dahilan ng ulan
noong isang hapon sa Ortigas
kundi pagsasalubungan
ng magkaibang hangin


na hindi ko matangging akin
ang isa at sa daan-daang tao
sa mga daang patungo sa iyo
iyong bumati sa akin


sumalubong sa estrangherong
walang bitbit kundi barya-baryang pag-asang
maabot ang tayog ng mga gusali
mabagtas ang distansiya


ng mga nagmamadaling paa,
hindi nagtatagpong mga palad
mga iniiwanang sulyap
sana ikaw na, sana ikaw na siya


ngunit hindi kinakailangan
doon ang hindi maaari
ng lungsod na laging umuuwi
sa muling pagpasok sa umaga


doon ang hangin na lamang
ang natitira para sa akin
upang makasalubong ka
sa isang buntong-hininga


Pasintabi kay Makilim
Mula sa "Sapagkat nasa kuwento ang Mundo"
wala nang ibang magagawa kundi ang magsalita


Tinig sa Pinilakang Tabing: Across The Universe



Goddammit, Max! Get serious, for once! What are you going to do with your life?



Why is it always what will I do? "What will he do", "What will he do", "Oh, my God what will he do", do, do, do, do, do, Why isn't the issue here who I am?



Because, Maxwell what you do defines who you are.



No, Uncle Teddy. Who you are defines what you do. Right Jude?



Well, surely its not what you do, but the, uh...the way that you do it.






ACROSS THE UNIVERSE
Pelikula ni Julie Taymor

I-social




 I just want to share an argument I read between a man and a woman about teens poor social skills in their country.  


Man: Technology is great, but I fear that it has brought about the end of conversation.

Woman: Not at all. If anything, technology has advanced communication even further. Society’s needs have changed over the course of the millennia and with those needs, conversation and the tools to facilitate conversation must also change.

Man: I think that technology like radio, television, the Internet, I-pods and texting have impacted the decline of conversation for many people. Communication is now done through artificial support systems like email, cell phones, computerized messages and answering machines.

Woman: Communication doesn’t always mean words. As societies grow more complex, people invent new ways of conversing. Languages grow and change along with the people.

Man: I don’t like it. Today our language is evolving into tweets, texts and symbols. Conversing with words is becoming obsolete. People need to bring back conversation skills and not depend on the Internet and cell phones for expressing our thoughts and feelings.

Woman: New technologies, when combined with the linguistic changes, often come to be viewed as threatening to conversation and relationships by those who do not learn to understand them.

Man: That does not deny the fact that technology has given rise to less conversation. People turn on the television and tune out their families and friends. Young people put on head phones and get lost in their music or games avoiding as much contact and conversation as possible.

Woman: Through technology, conversation simply has evolved into many different forms. We are now able to communicate in several different mediums as opposed to years past.

Man: People have forgotten what it means to simply converse. The art of actual face-to-face conversation is becoming primitive.

Woman: As long as people continue to walk the planet Earth, there will always be conversation happening in some form and language, probably involving the use of a technology to keep happening.



 To whom do you agree? The man's opinion or the woman's opinion? Or maybe do you have your say in regards to this issue? ;)



Luha at Alat Tampisaw ng Dagat

Takipsilim ang sumasapin sa langit
Habang ang dalampasigan ay yapos akong pilit
Tinig ng alon ang nagsilbing oyayi
Marahang winawaksi nagdaang pag-ibig


Alimuom ng hangin ang panumbalik diwa
Ng lumipas na siphayo ng katawang lupa
Buhangi'y bulak na nagsilbing papag
Bumalot sa kakisigang mahina't nagparaya


Dumampi sa labi ang alat ng dagat
Na siyang ganting dumaloy ng sing-alat ding luha
Pinatigil yaring bawat hininga,pisi nitong buhay nalalagot na
Nanalig,nagpatirapa sa batuhang matatag sumampalataya


Diwa'y pinaso ng bukang liwayway 
Mutang hatid ng luha,balakid pa sa pagmulat
Pasalamat sa agos at muta'y tinangay 
Kasabay sa hampas ng alon,pumalao't bumaybay
Galit ang mariing sikat ng araw 
Wari'y pinahihiwatig ang bagong pahina
Na sa lawak ng dagat
Aaluni't mapapawi rin ang luha


Tula para sa pakontest ni Iya ang Luha Mo Sa Pakontest Ko

Walang Hangganan


nagsimula ng kumapit sayo ang aking tingin
hindi na ako bumitiw haplos ka ng mariin
pinigil ang hininga
puso'y nagwawala na


abot-kamay man kita
tanaw ko'y malayo ka
hanggang tingin na lang ba itong aking pagsinta
tatangayin na lang ba hangin at ililibing ng buhay


isang araw na tila ito na ay ang huli
dinaan ko sa titik ang hindi ko masambit
gamit ang aking plumang putol putol pa ang tinta
sandigan ay ang papel na lukut lukot pa


dito'y dumaloy ang damdaming pinakaiingatan
hindi na kaya pang ilihim
puso'y di na papipigil
wala ng ibang inisip kundi ikaw na tinatangi


bukas palad tatangapin wala naman akong hiling
sapat na ang iyong prisensya'y lakas na para sa akin
ginugupo man ng sakit ang nanganganib kong buhay
pagsuko ay binago ng wagas na pagmamahal


bilang ko na sa daliri ang tibok ng aking puso
ngunit bawat pintig nito ay inihahandog sayo
pipilitin kong habulin ang aking hininga
hanggang sa ipikit ko na ang aking mga mata  
dadalhin kita sa puso ko kasama sa paglalakbay
sa muli nating pagkikita doon sa walang hanggan


(Nag-ayos ng gamit ang kapatid ko at iniabot niya sa akin ang isang photocopy ng ginawa kong rap/tula na ginamit nila sa isang pakontest noong high school sila para  sa buwan ng wika. Kaya naisipan kong ibahagi sa aking blog.  Makabagong harana ang tema na ginawa kong tragic, maiba lang. Nalimutan ko na at maging ng aking kapatid kung nanalo ba sila sa pakontest na iyon. Pero iyong sinali sa section nila para sa Lakan keme na ako ang nag train eh pasok kahit runner-up hehehe :) ako na ang kontesero din dati. hehehe ) 

Life on Screenplay: Punla

INT. KWARTO SA  ISANG RESORT - NIGHT


Tahimik ang paligid, tanging tunog ng aircon ang maririnig.

Makikitang magkakatabi sa kama ang beschums na sina JEN, JUL at JOS.

Napapagitnaan ng dalawang lalake ang babae. Nasa kanan ni Jen si Jul at nasa kaliwa naman si Jos.

Balot ng sariling kumot si Jul. Gayundin ang buong katawan ni Jen at paa lamang ang nakukumutan kay Jos  gamit ang isang kumot na kanilang pinaghatian.

Isang malakas na tawanan ang maririnig. Na puputulin ng malakas na boses ni Jen.


JEN
Uy mga bekla!Pag hindi na ako nakahanap ng jowa tapos gusto ko na magkaanak kunin ko na mga sperm nyo ha!

JOS
Oo naman!

JUL
Gooohh!!

JOS 
Basta ipakikilala mo sa amin ang bata ha!

JEN
Oo naman!Anak meet your pudra!

Maririnig ang malakas na tawanan

JOS
Kaya nga diba super jogging na kami at nagbabalak ng mag gym ng maiba naman!

JEN
Sama ako pag nag gym kaya ha! 

JOS
Naman!Para tiba tiba sayo ang mga straight sa gym!hahahaha

JEN 
(nakabaling ang ulo kay Jul)
Oy!Bekla!

JOS
Hala!Tulog na yata!Alam mo naman yan!

JEN
Oo nga!Masandal tulog!

Malakas na tawanan



What Dreams May Come: Meow



 Kagabi habang nagnanakaw ng tulog sa opisina dahil mayroon akong mahabang spare time.

 I have dreamt of a cat.

 Sa aking panaginip nakahiga din ako at may isang pusa di umano ay may pagkakahawig sa kulay ng tigre sa harap ng aking mukha, may katabaan ang pusa at maamo ang mukha, ang ginawa ko hinawakan ko sa likod at inangat. Ang nangyari pagkaangat ko sa pusa may dalawa pang nakatagong kuting sa ilalim nito na katulad din ng nabanggit na kulay. Ang cute ng mga kuting at ang sisigla nila. Tapos bigla na akong nagising at bumalik na sa trabaho.

  Mabuti na lang at may book about interpretation of dreams ang co-worker ko. Ito ay ang 'Dream Directory' by David C. Lohff. Narito ang kanyang pagpapaliwanag.

 "CATS
      Cats have several commonly observed meanings that translate pretty easily between waking and dreams. Traditionally, cats have symbolized intuitive or magical powers. The former may be a herald to trust intuition. The latter may be a fantasy on your part to acquire witch skills or to investigate occult matters. Of course, your own cat may simply appear in your dreams as a member of your daily life."

 Maaring sang-ayon ako sa magical powers. Fantasy? Pinapantasya pwede! hahaha :) Pero wala naman akong balak gamitan kung sinuman ng witch skills magic magic ek ek! hehehe I'll just pray na lang. :)

Tinig sa Pinilakang Tabing: Ploning



Kung nagmamahal ka, at hindi mo naman kasama araw-araw at hindi mo rin sigurado kung babalikan ka. Anong tawag doon?


Nagmamahal, kasi ang nagmamahal nagtitiwala.


Kahit nasasaktan ka na?


Ako, naniniwala na ang nagmamahal ay nasasaktan. Pag' hindi ka na nasasaktan, aba'y matakot ka. Baka hindi ka na nagmamahal.


Basta ako, hindi na ako papayag na masaktan muli dahil lang nagmahal ako.


E di para mo na ring sinabing hindi mo na papayagan ang sarili mong magmahal muli.




PLONING
Pelikula ni Dante Nico Garcia

Renascence



Mabuti na lang at sa panahong ito ako
Ipinanganak na bading.

Hindi ko kailangang tumili o tumalak 
Para marinig ang aking voice.

Hindi ko kailangang magdamit babae
Kung hindi ko carry,
O umastang machong lalaki
Kung feel kong magpa-girl.
Sa bahay man o sa opisina.

Hindi ko kailangang magpahaba ng hair
O manggupit ng hair para mabuhay.

Hindi ko kailangang magpakasal 
Sa mujer na hindi ko mahal
Para maging respectable ako sa madla.

Hindi ko kailangang ipilit ang sarili
Sa straight na mhin na ayaw sa akin.

Hindi ko kailangang magpa-cut ng notes
O magpadagdag ng boobs
Para makumpleto ang aking pagkatao.

Hindi ko kailang i-forget
Na isa akong tao
Bago isang bading.

BAGO ANG BADING
(Pasintabi kay Rebecca T. Anonuevo)
Mula sa Ladlad 3

Flick List: Walang Wala: "Ang Babae sa Septic Tank"



 Sabado isang araw bago tuluyang magwakas ang Cinemalaya Film Festival para sa taong ito. Muli akong bumalik sa CCP bitbit ang mga tickets para sa dalawang pelikula na aking panunuorin ng araw na iyon.

 Maaga ng halos isang oras sa takdang screening ng unang pelikulang aking panunuorin ng dunating ako sa nasabing lugar. Ganoon pa rin, madaming tao at karamihan nga ay mga estudyante. Pagpasok sa unang palapag ng tanghalan ng kung anong enerhiya ang humatak sa akin patungo sa ticket booth.

"Teka!May ticket na ako eh!"

 At ng unti-unti akong papalapit sa ticket booth, napako ang aking tingin sa piraso ng papel na nakapaskil sa harap nito.

ADDITIONAL SCREENING
Ang Babae sa Septic Tank
Tanghalang Nicanor Abelardo
July 23,2011 12:45 PM

 Huminto ang paligid, tumahimik ang kapaligiran, tanging maririnig lamang ang kabog ng aking dibdib at ng lumaon ay isang hingang malalim. Tumama ang aking tingin sa mahabang pila sa ticket booth. Hindi ako dito pipila. Nagmamadaling umakyat sa  ikalawang palapag at nang masilip ang isang ticket booth doon na walang pila. "Thank God!" Hinihingal pa nang magtanong sa takilyera kung may ticket pa para sa nabanggit na additional screening.

"Meron pa!" bulalas niya habang nakatingin sa monitor ng PC at hawak ng kanang kamay ang mouse.

"Oh yes!!"    

"Ilan?"

"Isa po,estudyante!" patay wala pala akong dalang I.D. at hindi naman na ako talagang estudyante. Dahil ito sa kakuriputan ko.

 Tinitigan ko ang takilyera habang inihahanda ang ticket ko. Hinihintay kung hahanapan nya ako ng I.D. Hanggang sa iabot na niya ang ticket ko. Inabot ko ang 100 at agad naman akong sinuklian. Isang malayang bugtong hininga ang aking pinakawalan.

 At sa wakas nakatayo na ako sa isang napakahabang pila ng mga nais pang humabol at mapanood ang pelikula. Balewala na ang unang ticket na nabili ko para sa isa pang pelikula na sabay ng screening ng septic tank.

 "A movie within a movie." ganyan inilarawan ni Chris Martinez ang pelikulang kanyang isinulat. At ganoon nga ang aking naranasan sa simula pa lamang ng pelikula. Ayon nga sa synopsis ng pelikula. "Ang Babae sa Septic Tank" chronicles a day in the life of three ambitious, passionate but misguided film makers as they set out to make their dream movie."

 Ipinakita ng pelikula ang mga bagay na nagbibigay inspirasyon sa mga indie filmakers sa paggawa ng pelikula at kung ano ang kanilang mga ginagawa upang mapansin ang kanilang mga likha. Sa katulad kong aspiring film maker, kakaibang motivation at inspirasyon ang hatid ng pelikulang ito para sa akin.

 Hagalpakang walang patumangga ang dumagundong sa apat na sulok ng CCP main theater. May ilang bahagi sa pelikula kung saan gusto kong sawayin ang audience dahil tawa ng tawa sa napapanood nila sa screen. Eh ang ganda ng dialogue na binibitawan ng karakter!Hindi ko maintindihan mabuti! Irita lang! :)

  Pero nawawala ang inis ko pag si JM de Guzman na ang nasa screen. :) Si Kian Cipriano naman  parang nakikita ko lang ang sarili ko sa kanya sa karakter niya dito bilang direktor. At ang suki na sa mga pelikula ni Chris Martinez at Marlon Rivera na si Cai Cortez na gumanap bilang Production Manager. At dahil dream movie nga ito, dapat bigatin din ang cast,kaya ito ay walang iba kung di si Ms. Eugene Domingo. Comedy as its finest ang ipinakitang performance ni Uge dito, at hindi lang galing pagpapatawa ang ipinamalas niya dito maging ang husay niya bilang aktres.

  Hindi na ako masyadong magbibigay ng detalye patungkol sa pelikula. Para magkaroon naman ng thrill sa mga nais mapanood ito pag pinalabas na sa mga sinehan sa August 3,2011.

 "Walang Wala" ang title ng dream movie sa pelikulang ito. Sumagi sa isip ko na ang pelikulang ito ay tunay sumasalamin sa lipunang ating ginagalawan.

 Nananatiling kabilang ang Pilipinas sa hanay ng third world country sa timog silangang asya. Ibig sabihin malaki ang bilang ng mga tao na namumuhay na walang wala. Isang kahig, isang tuka. Kinakain ng kumukulong tiyan ang mismong bituka at kung minsan didighay subalit isang paa ang nasa hukay. Pero comedy ang pangkalahatang genre ng pelikula.

 Nangangahulugan lamang ito marahil na sa mga panahon na ang pangkaraniwang Pilipino ay walang wala, hindi nito nalilimutang ngumiti, isantabi panandalian ang dagok na pinapasan at tignan ang buhay sa positibong pananaw.

Shorts

 Hindi kumpleto ang aking Cinemalaya experience every year kung hindi ko mapapanood ang mga entries sa Short Film Category. Nagkakaubusan man ang ticket sa ilang Full Length Film mapalad ako at nakakuha pa rin ako ng ticket para sa screening ng Shorts.

 Narito ang ten finalist for this years Short Film Category.

DEBUT
EVERY OTHER TIME
OLIVER'S APARTMENT
HANAPBUHAY
HAZARD
SAMARITO
IMMANUEL
UN DIU T A Y MUNDO
NINO BONITO
WALANG KATAPUSANG KWARTO




See The Unseen

 Bukas na ang pagsisimula ng ika-pitong taon ng Cinemalaya Film Festival. Ang Gala Opening ay gaganapin sa Cultural Center of the Philippines sa ganap sa ika-anim ng gabi.  Ang pelikula ni Laurice Guillen na Maskara ang siyang opening film sa taong ito. See the Unseen.



Narito ang ilan sa mga pelikulang pumukaw ng aking atensyon.

ANG BABAE SA SEPTIK TANK
 Bilang isang idolo ko pagdating sa comedy ang bida. At hindi ko kinaya ang dialogue niya sa TRAILER ng pelikula. "Itong sex scene na may actual penetration,check na check!Gagawin ko lahat. Huwag nyo naman akong palusungin sa tae!
ANG SAYAW NG DALAWANG KALIWANG PAA
Tahimik muna ako sa pelikulang ito. Basta gusto ko ang naunang pelikula para sa Cinemalaya ng direktor nito sa si Alvin Yapan. Kakaiba! Narito ang TRAILER.

LIGO NA U, LAPIT NA ME
Ang paglalarawan ng isang naiibang paraan ng pagmamahal. Hinabol ko talagang mabasa ang aklat nito. Ako na ang taong watching-movies-based-on books. Narito ang PATIKIM.

BUSONG
Maliban sa ang isa sa pinaka paborito kong aktres ang pangunahing karakter sa pelikula. Aureus Solito ang direktor at napabilang sa 2011 Cannes Film Festival Director's Fortnight ang pelikula. Ito po ang TRAILER.

PATIKUL
 Salamat at may isa pang Joel Lamangan na lumilikha ng obrang  pampelikula na tumatalakay sa usaping kadalasan ay tinatalikura ng iba. Malalim at makabuluhan ang mensahe ng pelikulang ito. Narito ang TRAILER.

Ang Cinemalaya screening ay magsisimula sa ika 16-24 ng Hulyo. Sa CCP at Greenbelt. Sa mga manunuod sa CCP this weekend hope to see you there! ;) Para sa iba pang detalye ng lahat ng pelikulang kasali at sa mismong event narito Cinemalaya.

Kaya Mo Yan!

"Growing up with Olympic energy!Growing up with Milo!..Milo everyday!"

 Kilalang advertising jingle ng isang sikat na produktong inumin, ang Milo. Bata pa lamang ay nadampian na ng tsokolateng matamis na inuming ito ang aking mga labi. Naalala ko pa na sa halip na gatas ang laman ng aking dede (feeding bottle) ay kulay brown ito, kasi nga Milo. At hindi ko rin mapigilan ang papakin ito na parang candy lang.

 Nang kalaunan naging mapili ang aking panlasa kung kaya pinaghahalo ko na ang gatas at Milo. Anumang paraan ng pagtimpla malamig o mainit pasok sa panlasa ko. Hindi lamang pangkaraniwang inumin ang Milo na nagmula sa kumpanyang Nestle Philippines. Sa mga patalastas nito, madalas maging tema ang sports at kabataan  na siyang target audience ng produkto. At bilang binansagan itong energy drink isa sa mga slogan nito ay "Bring Out The Champion In You!"

 Noong nakaraan taon inumaga na akong umuwi kasama ang mga kaibigan mula sa gimikan nang mapansin ko ang mga taong may suot na green official Milo marathon singlet. "Cool!" bulalas ko. Gaganapin din pala sa araw na iyon ang 34th National Millo Marathon. Habang sinusulyapan ang mga kasabay namin sa jeep na kasali sa takbuhan. Sinabi ko sa aking sarili "Next tyear, tsatsali ato dyen!" (baby talk?)

 Hindi lamang ordinaryong  "fun run" ang Milo marathon. Dahil ang mga nalilikom na salapi mula sa mga registration fees ay mapupunta sa mga batang walang magamit na sapatos. Sampung libo mahigit na pares ng sapatos/rubber shoes ang target ng Milo sa taong ito. Katumbas ng 10,000 pares ng sapatos ay ang katuparan ng mga pangarap at pagpupursiging maabot ito ng10,000 kinabukasan ng bayan.

 Sa July 31 gaganapin ang Milo Marathon ngayong taon. Akala ko July 6 ang huling pagpaparehistro para sa nasabing fun run. At dahil hindi nagtugma ang schedule ko hindi ako nakapagparehistro. Laking gulat ko na lamang hapon nitong nagdaang linggo ng hapon habang nanunuod ako ng dvd ng animated film na Rio biglang tumawag si bes.

"Hello teh!"
"Hello bes!Nasaan ka?!"
"Nasa bahay."
"Nakapagregister ka na?"
"Register saan?!"
"Sa Milo keme!"
"Hindi!Eh wala naman akong kasama. Sabi mo may kembot ka sa katapusan!Deadline na kaya ng registration last Wednesday!"
"Tangek!Meron pa nakapagparegister ako kanina!"
"Weeh!!"
"Plangak!!"
"Sa ilang kilometers ka nagregister?May 5k pala bes!100 lang."
"Sa 10k ako nagparegister,wala nang slot sa 5k kaya go ka na!"
"Saan ka nagparegister nga pala?"
"Sa SM San Lazaro."
"Sa Toby's?"
"Taaahmaaah!Kaya go ka na!Kasama ko nagparegister classmate ko nung highschool."
"Kakainis ka!Go!Gora ako!"
"Gooooh!!!"

  Matapos ang usapan nagmadali akong nagpunta sa SM San Lazaro. Buti na lang at hindi ito kalayuan mula sa aming lugar. Habang sakay ng dyip nagtext ang bes na huwag kong kalimutan magdala ng pack ng Milo. At wala akong dala. Kaya tinext ko si bes para tumawag ulit.

"Bes ilang grams ang Milo pack na binigay mo?"
"Keri na kahit yung maliit lang."
"Wala namang ID na ipapakita?"
"Witches na!Katawan ko pinakita ko!hahahaha!"
"Oh well!Ok go!Malapit na akiz."

  Kaya sumugod muna ako sa grocery upang bumili, dahil kahit ilang grams naman ay tinatanggap binili ko na ang 80g. Matapos ay sumugod agad sa Toby's. Walang ibang nakapila kaya hinarap ko agad ang babae sa registration booth. Binati at nginitian ng ngiting pang beauty queen.

"Magpaparegister po."
"Yes sir, ano pong category?"
"May 5k pa ba?"
"Ay!stop na po ang registration sa 5k." (sad face si ate)
"Ah ok sige (baka umiyak ka pa diyan) 10k!"

  Inabot ang registration form. Nakita ko sa gilid ang mga pack ng Milo. Lahat ito walang laman. Habang sinusulatan ang registration form tinanong ko kay ate kung pwede na iyong Milo pack na ibibigay ko ay may laman.

"Okay lang sir!"
"Salamat!Timplahin mo na lang muna hehehe." (tambling si ate)

  Mabilis ang mga sumunod na nangyari Matapos ko sulatan ang registration form tinanong agad ako ni ate kung ano ang size ko para sa singlet. Ipinakita ni ate sa akin ang small, masyadong maliit. Sumunod ang medium, mas ayos ito hindi gaanong fit tama lang. At kasunod na ring ibinigay ang racing kit. Nagtataka naman ako at hindi na kinuha ni ate ang Milo pack ko. Tinanong ko kung kukunin pa, hindi na raw. Nahiya na siguro. Agad akong nagpasalamat at umuwi na. Pauwi ipinaalam kay bes na tapos na akong magparegister.

"Bes!I'm done!" nagreply siya at tinanong kung nagbigay ba ako ng Milo pack.
"Hindi na ako kinuhaan!Dinaan ko sa ganda!hahaha!"
"Puki mo!"

 Kaya sa nalalapit na 35th National Milo Marathon kabahagi na ako. Isa sa mga wishlist ko this year ay maisasakatuparan. Excited ako sobra. Pag-uwing pagka uwi sinukat ko agad ang singlet. Pasok sa banga! Maayos at maaliwalas akong makakakilos.












 Hindi biro ang sampung kilometro lalo na sa first timer na kagaya ko. Pero hindi naman for competition talaga ang goal namin sa pagsaling ito. "Fun Run" nga lang talaga, experience at exercise na din. Ang pinakamahalaga naman talaga ay ang makatulong kahit sa simpleng paraan. Siguro kung may isang tao na maghihintay sa akin sa finish line, bakit hindi! LOL honglondi lang ;) Sabi nga sa nakasulat sa likod ng singlet.







At kung maykagayon nga at may nag aantay sa akin sa finish line naku!Kakayanin ko talaga!Buwis buhay at tiis ganda na ika nga. :)

  Hindi lamang sa larangan ng sports maaring maging 'Champion'. Hangga't may pangarap kang nais makamit. Ano man ito, gaano man kahirap sa tulong ng sipag, tiyaga at pananalig sabayan mo pa ng isang basong Milo tiyak tatanghalin kang champion. (Ako na ang endorser ng Milo!hahaha Hello!Nestle Phils.!One year supply ng mga Nestle products okay na ako.hahaha Okay lang din sa akin kung irerenew ang contract!lols!)

 Masasabi kong hindi ganoon kadami ang sapatos ko. Subalit kahit papaano mayroon akong naisusuot at kung masira man ito may nakalaang kapalit. Kaya ang bawat hakbang at pawis na tatagaktak mula sa akin ay hindi lamang makapagpapabawas ng aking timbang, bagkus para ito sa isang batang may pangarap, isang batang nais ng magandang hinaharap






Kaya Fun!Fun!Fun!Let's Run! :)